به گزارش زیستنا به نقل از TheScientist، بر اساس دو مطالعه‌ای که به‌تازگی در ژورنال Cell منتشر شده است، DNA قارچی در انواع مختلفی از سرطان وجود دارد. این یافته‌ها در کنار یافته‌هایی قرار می‌گیرند که از فرضیه‌ای در مورد ارتباط بین قارچ‌ها و برخی سرطان‌ها پشتیبانی می‌کنند. البته پژوهشگران بر این نکته تأکید دارند که هنوز شواهدی برای وجود ارتباط علت و معلولی وجود ندارد.
آمی بات (Ami Bhatt) از دانشگاه استنفورد که در هیچ‌یک از این تحقیقات مشارکت نداشته است به پایگاه خبری STAT می‌گوید که این مطالعات «شواهد کاملاً قانع‌کننده‌ای فراهم می‌کنند که ممکن است قارچ‌های نادری در درون تومورها وجود داشته باشند.» وی اضافه می‌کند که این کار پرسش‌های مختلفی را نیز در مورد قارچ‌های کشف‌شده مطرح می‌کند: «آیا آن‌ها زنده هستند ؟ و با فرض اینکه آن‌ها واقعاً در آنجا وجود دارند، چرا آنجا هستند؟ و چگونه به آنجا رسیده‌اند؟»
هر دو مطالعه، بافت‌های چندین نوع مختلف از سرطان‌های انسانی را در سراسر بدن بررسی کردند. گروهی به سرپرستی پژوهشگران انستیتو علوم وایزمن (Weizmann Institute of Science) گزارش می‌دهند که DNA یا سلول‌های قارچی را – به طور معمول با فراوانی اندک – در ۳۵ نوع مختلف سرطان تشخیص داده‌اند که ترکیب گونه‌های قارچی در میان آن‌ها متفاوت است.
مشخص نیست که آیا این قارچ‌ها در آسیب‌شناسی بیماری نقش دارند یا خیر و اگر نقش دارند چگونه در آسیب‌شناسی بیماری نقش ایفا می‌کنند.
راب نایت (Rob Knight) که پژوهشگر میکروبیوم در دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو و از نویسندگان این مطالعه است در بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد: «کشف این قارچ‌ها تعجب‌آور بود؛ زیرا ما نمی‌دانیم چگونه قارچ‌ها می‌توانند وارد تومور شوند.» وی هم بنیان‌گذار شرکت میکرونوما (Micronoma) است که روش‌های تشخیص و درمان سرطان را با استفاده از زیست‌نشانگرهای میکروبی توسعه می‌دهد. او افزود: «اما این موضوع قابل‌انتظار نیز بود چراکه با الگوی میکروبیوم‌های سالم در سراسر بدن از جمله روده، دهان و پوست مطابقت دارد. در تمامی بخش‌های ذکر شده باکتری‌ها و قارچ‌ها به‌عنوان بخشی از یک جامعه پیچیده با هم در ارتباط هستند.»
گروه پژوهشی دیگر را محققان دانشگاه دوک (Duke University) و دانشگاه کرنل (Cornell University) هدایت کردند. این گروه نیز شواهدی از قارچ‌ها در چندین نوع مختلف سرطان یافتند و بر ارتباط ویژه‌ای بین گونه‌های کاندیدا (Candida) و سرطان‌های گوارشی تأکید کردند. نویسندگان در مقاله خود نوشتند: در نقاط مختلف، «چند گونه کاندیدا در نمونه‌های تومور افزایش یافته بود و DNA کاندیدا مرتبط با تومور پیش‌بینی کننده کاهش بقا بود.»
هنوز مشخص نیست که آیا این قارچ در آسیب‌شناسی سرطان نقش دارد یا خیر و البته توضیحات جایگزین احتمالی برای این ارتباط وجود دارد. به‌عنوان‌مثال آن‌گونه که آمی بات به STAT می‌گوید قارچ‌ها ممکن است به‌سادگی از سرکوب سیستم ایمنی در بافت‌های سرطانی سوءاستفاده کرده باشند. وی ادامه می‌دهد: «یا ممکن است سلول‌های ایمنی وجود داشته باشند که قارچ‌ها را خورده‌اند و توالی‌ها را به محل تومور انتقال داده‌اند. … یا ازآنجایی‌که یک تریلیون میکروب درون و روی بدن خود دارید، شاید جای تعجب نداشته باشد که هر از چند گاهی یکی راه خود را به درون بدن باز کرده باشد.»
چاریس انج (Charis Eng)، متخصص ژنتیک سرطان در کلینیک کلیولند (Cleveland Clinic) در اوهایو که در این پژوهش‌ها شرکت نداشته است به ژورنال Nature می‌گوید که پژوهشگران پیش از آنکه ارتباط علت و معلولی ایجاد کنند تا آن‌ها را به‌عنوان هدف درمانی در نظر بگیرند باید آزمایش‌هایی را در محیط آزمایشگاهی (in vitro) و درون بدن موجود زنده (in vivo) انجام دهند تا بررسی کنند که آیا قارچ‌ها، سلول‌های سالم را به سرطانی شدن تحریک می‌کنند یا خیر.
درعین‌حال، هر دو این مقاله‌ها پیشنهاد می‌کنند که حضور قارچ‌ها در تومورها می‌تواند زیست‌نشانگر تشخیصی یا پیش‌آگهی جدیدی برای آسیب‌شناسی سرطان ارائه دهند. راوید اشتراوسمن (Ravid Straussman) از انستیتو وایزمن که از نویسندگان یکی از این مطالعات است و عضو هیئت مشورتی علمی شرکت میکرونوما و مشاور شرکت‌های زیست‌فناوری مربوط به سرطان و میکروبیوم است به STAT می‌گوید که وی می‌خواهد شاهد آن باشد که تعداد بیشتری از دانشمندان سرطان میکروبیوم را در پژوهش خود در نظر بگیرند.
اشتراوسمن می‌گوید: « به‌عنوان یک رشته ما باید هر آنچه را که در مورد سرطان می‌دانیم ارزیابی کنیم.» وی می‌افزاید: «به همه‌چیز از دریچه میکروبیوم – باکتری‌ها، قارچ‌ها، تومورها و حتی ویروس‌ها- نگاه کنید. تمامی این موجودات در تومور وجود دارند و باید تأثیراتی داشته باشند.»
منبع: TheScientist
Journal References:
Dohlman, Anders B., Jared Klug, Marissa Mesko, Iris H. Gao, Steven M. Lipkin, Xiling Shen, and Iliyan D. Iliev. “A Pan-Cancer Mycobiome Analysis Reveals Fungal Involvement in Gastrointestinal and Lung Tumors.” Cell ۱۸۵, no. 20 (2022): 3807-3822.e12. https://doi.org/10.1016/j.cell.2022.09.015.
Narunsky-Haziza, Lian, Gregory D. Sepich-Poore, Ilana Livyatan, Omer Asraf, Cameron Martino, Deborah Nejman, Nancy Gavert, et al. “Pan-Cancer Analyses Reveal Cancer-Type-Specific Fungal Ecologies and Bacteriome Interactions.” Cell ۱۸۵, no. 20 (2022): 3789-3806.e17. https://doi.org/10.1016/j.cell.2022.09.005.