به گزارش زیستنا به نقل از Phys.org، انسان‌ها بیشترین نرخ رشد پیش از تولد را در میان نخستی‌های (Primates) موجود دارند، اما این موضوع که چگونه این میزان رشد استثنایی به وجود آمده است تاکنون به شکل یک راز بوده است. لسلی هلسکو (Leslea Hlusko) از دانشمندان مرکز ملی تحقیقات تکامل انسان (Centro Nacional de Investigación sobre la Evolución Humana) یا به‌اختصار CENIEH در مطالعه‌ای به رهبری تسلا مونسون (Tesla Monson)، دیرینه‌انسان‌شناس (Paleoanthropologist) در دانشگاه واشنگتن غربی (Western Washington University) در ایالات‌متحده شرکت کرده است. این پژوهش به دندان‌ها و میزان رشد پیش از تولد و تکامل بارداری پرداخته است. این تحقیق قطعه‌ای کلیدی از این جورچین را در مکانی غیرمنتظره کشف کرده است و آن اندازه‌های نسبی دندان‌های آسیای فسیل شده است.
دندان‌ها شاخص‌هایی هستند که نشان می‌دهند در سایر نقاط بدن چه می‌گذرد و این مطالعه نشان می‌دهد که می‌توان از آن‌ها مانند نقشه‌ای برای حل مسئله اثرات تعامل ژنتیک و تکوین بهره برد. علاوه بر این از آن‌ها می‌توان برای بهبود شناخت ما از تاریخ حیات در گذشته استفاده کرد. نتایج این مطالعات در ژورنال Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
تسلا مونسون و گروهش از جمله اندرو ویتز (Andrew Weitz)، از بخش علوم محیطی در دانشگاه واشنگتن غربی و نیز دانشمندانی از مرکز زمین‌گاهشماری (Geochronology) برکلی (ایالات‌متحده) و CENIEH، فسیل‌های گروه نخستی‌ها از جمله میمون‌های دنیای قدیم و میمون‌ها را مطالعه کردند. این دانشمندان همچنین داده‌های گردآوری‌شده از دندان‌های آسیای فسیل‌شده و قطعات جمجمه از دوره میوسن پایانی (Terminal Miocene) تا پلیو-پلیستوسن (Plio-Pleistocene) یعنی از حدود شش میلیون تا حدود ۱۲ هزار سال پیش را نیز مطالعه کردند.
نتایج نشان می‌دهد که انسانیان (Hominoid) به سرعتی از رشد پیش از تولد رسیدند که آن‌ها را بین یک‌میلیون و نیم‌میلیون سال پیش از تمامی میمون‌های دیگر جدا کرد. این زمان مدت‌ها قبل از تکامل خود گونه انسان یعنی بین ۳۰۰ هزار و ۲۰۰ هزار سال پیش است.
دندان‌های آسیا
میزان رشد پیش از تولد ارتباط نزدیکی با حجم غدد درون‌ریز دارد و به‌طور حیرت‌آوری، با تغییر در نسبت دندان‌های آسیا مرتبط است. هلسکو می‌گوید: «این نشان می‌دهد که دندان‌ها می‌توانند هم نشانگر میزان رشد پیش از تولد و هم اندازه مغز باشند که در توانایی ما در مطالعه تکوین در دوران بارداری در اجداد انسانی‌مان اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا بقایای دندانی بیشترین بخش در پیشینه فسیلی است.»
کشف رابطه بین نسبت‌های دندان‌های آسیا و میزان رشد پیش از تولد، پرسش‌های تازه‌ای را برای پژوهشگران حوزه تکامل مطرح کرده است. پرسش‌هایی در مورد شناخت جامع از سازوکارهای ژنتیکی زیربنایی این پدیده از جمله آن‌ها است. یکی دیگر از مسائل کلیدی آن است که آیا این وضعیت در سایر پستانداران نیز یافت می‌شود یا خیر.
مونسون نتیجه‌گیری می‌کند: «هرچند که فکر نمی‌کنم انسان بودن ما تنها به دندان‌ها محدود شود، باور دارم که بخشی از آن در دندان‌های ما ضبط شده است. این کار دریچه‌ای را برای مطالعات بارداری و آبستنی باز می‌کند. ما می‌توانیم مواد دندانی را از اجداد انسان و فسیل سایر نخستی‌ها بگیریم تا دریابیم بارداری آن‌ها چگونه بوده است.»
منبع: Phys.org
Journal Reference:
Monson, Tesla A., Andrew P. Weitz, Marianne F. Brasil, and Leslea J. Hlusko. “Teeth, Prenatal Growth Rates, and the Evolution of Human-like Pregnancy in Later Homo.” Proceedings of the National Academy of Sciences ۱۱۹, no. 41 (October 11, 2022): e2200689119. https://doi.org/10.1073/pnas.2200689119.