نهنگ آبی (Balaenoptera musculus)

نهنگ‌های آبی ممکن است روزانه ۱۰ میلیون ذره پلاستیکی بخورند

به گزارش زیستنا به نقل از NewScientist، بر اساس پژوهشی جدید، نهنگ‌های آبی ممکن است به‌طور تصادفی روزانه ۱۰ میلیون ذره ریزپلاستیک (میکروپلاستیک) را بخورند. این یافته حاکی از آن است که نهنگ‌های پالیده‌خوار (Filter-Feeding Whales) می‌توانند آسیب‌پذیرترین گونه‌های دریایی در برابر آلودگی پلاستیک باشند.

نهنگ‌های آبی مانند سایر نهنگ‌های پالیده‌خوار که به نام نهنگ‌های بالن یا بالین (Baleen Whales) نیز شناخته می‌شوند، از صفحات بالن برای غربال کردن یا به دام انداختن کریل، پلانکتون و ماهی‌های کوچک از آب‌های اقیانوس استفاده می‌کنند.

ماتیو ساووکا (Matthew Savoca) از دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا و همکارانش بررسی کرده‌اند که آیا این نهنگ‌ها ریزپلاستیک‌ها را در اطراف مناطق آلوده خط ساحلی می‌خورند یا خیر.

پژوهشگران داده‌های تغذیه‌ای نزدیک به ۲۰۰ نهنگ آبی، نهنگ باله‌ای و نهنگ گوژپشت علامت‌گذاری شده را با داده‌های طعمه نهنگ‌ها و غلظت پلاستیک در زیست‌بوم جریان کالیفرنیا (California Current Ecosystem) ترکیب کردند تا شبیه‌سازی کنند که نهنگ‌ها ممکن است چه مقدار از پلاستیک ببلعند. جریان کالیفرنیا جریان آب سرد اقیانوس آرام است که از سواحل غربی آمریکای شمالی می‌گذرد.

آن‌ها کشف کردند که بیشترین غلظت ریزپلاستیک‌ها در اعماق ۵۰ تا ۲۵۰ متری یافت می‌شود. به دلیل در دسترس بودن کریل فراوان، نهنگ‌های پالیده‌خوار در بیشتر مواقع در این بخش غذا می‌خورند.

این گروه محاسبه کرده‌اند که نهنگ‌های آبی، به دلیل آنکه رژیم غذایی آن‌ها عمدتاً از کریل تشکیل شده است، می‌توانند در روز تا ۱۰ میلیون ذره پلاستیکی را بخورند. این در حالی است که نهنگ‌های گوژپشت می‌توانند تا ۴ میلیون از این ذرات را در روز را مصرف کنند.

ساووکا می‌گوید: «این اعداد بسیار بزرگ هستند، بزرگ‌ترین میزان مصرف روزانه تخمین زده شده در بین گونه‌های دیگر که تاکنون مطالعه شده است.» وی ادامه می‌دهد: «البته، خود این جانوران نیز بزرگ هستند، بنابراین ما باید اندازه بسیار بزرگ آن‌ها را نیز در نظر بگیریم تا بتوانیم اثرات بالقوه این مقدار زیاد پلاستیک بلعیده‌شده را درون یک بدن عظیم از هم تفکیک کنیم.»

به گفته ساووکا، در مورد اینکه چگونه چنین انباشتگی پلاستیکی می‌تواند بر سلامت نهنگ‌ها تأثیر بگذارد، اطلاعات اندکی وجود دارد، بنابراین این هدف پژوهش‌های آینده است.

منبع: NewScientist

Journal Reference:
Kahane-Rapport, S. R., M. F. Czapanskiy, J. A. Fahlbusch, A. S. Friedlaender, J. Calambokidis, E. L. Hazen, J. A. Goldbogen, and M. S. Savoca. “Field Measurements Reveal Exposure Risk to Microplastic Ingestion by Filter-Feeding Megafauna.” Nature Communications ۱۳, no. 1 (November 1, 2022): 6327. https://doi.org/10.1038/s41467-022-33334-5.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.