به گزارش زیستنا به نقل از GenEngNews، پژوهشگران City of Hope، طی مطالعه‌ای دریافتند که نوعی از سلول‌های ایمنی در بدن انسان که برای آلرژی و سایر پاسخ‌های ایمنی مهم هستند، می‌توانند به سرطان نیز حمله کنند. این سلول‌ها، سلول‌های لنفوئید ذاتی نوع ۲ انسانی (human type 2 Innate Lymphoid Cells) یا به‌اختصار ILC2s نامیده می‌شوند و می‌توانند در خارج از بدن تکثیر شوند. بدین ترتیب می‌توان تعداد زیادی از آن‌ها را برای غلبه بر سیستم دفاعی تومور و از بین بردن سلول‌های بدخیم در مدل‌های موش مبتلا به سرطان استفاده کرد.
دکتر ژیانهوا یو (Jianhua Yu)، استاد بخش خون‌شناسی و پیوند سلول‌های خون‌ساز در City of Hope و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «گروه City of Hope سلول‌های ILC2 انسانی را به‌عنوان عضو جدیدی از سلول‌هایی شناسایی کرده‌اند که می‌توانند به‌طور مستقیم همه انواع سرطان‌ها، از جمله سرطان‌های خون و تومورهای جامد را از بین ببرند». وی ادامه داد: «در آینده، این سلول‌ها را می‌توان تولید کرد، با انجماد حفظ کرد و سپس به بیماران تزریق کرد. برخلاف درمان‌های مبتنی بر سلول‌های T، مانند سلول‌های CAR T، که به دلیل ویژگی‌های خاص خود، استفاده از سلول‌های خود بیمار را ایجاب می‌کنند، ILC2 را می‌تواند از اهداکنندگان سالم گرفت. این امر رویکرد درمانی بالقوه متمایزی را به‌عنوان یک محصول آلوژن (Allogeneic) و محصولی از پیش آماده‌شده به وجود می‌آورد.»
در پژوهش‌های پیشین که بر سلول‌های موشی متمرکز شده بود، ILC2s در هنگام آزمایش برای توانایی‌های کشتن سرطان خود همیشه نتایج رضایت‌بخشی را ایجاد نمی‌کردند. بااین‌حال، محققان City of Hope دریافتند که ILC2های انسانی مانند ILC2های موشی کار نمی‌کنند.
دکتر مایکل کالیگیوری (Michael Caligiuri)، نویسنده ارشد مشترک این مطالعه و استاد بخش خون‌شناسی و پیوند سلول‌های خون‌ساز در City of Hope، گفت: «معمولاً، موش‌ها مدل‌های قابل‌اعتمادی برای پیش‌بینی ایمنی انسان هستند، بنابراین بسیار تعجب‌برانگیز بود که متوجه شدیم ILC2های انسانی به‌عنوان از بین‌برنده مستقیم سرطان عمل می‌کنند، درحالی‌که همتایان موشی این کار را نمی‌کنند.» وی افزود: «این موضوعی قابل‌توجه است که چیزی تا این حد متفاوت از موش تا به انسان تکامل یافته است.»
دکتر یو و گروه محققان برای آزمایش ILC2های انسانی، ابتدا سلول‌ها را از نمونه خون جدا کردند. در ادامه آن‌ها روش جدیدی را توسعه دادند که طی چهار هفته می‌تواند ILC2ها را ۲ هزار برابر نمونه‌های برداشت‌شده در بدن تکثیر کند. آن‌ها سپس این سلول‌های ILC2 که در بیرون بدن (ex vivo) تکثیر شده بودند به موش‌هایی تزریق شدند که به آن‌ها لوسمی میلوئید حاد انسانی (AML) یا تومورهای جامد، از جمله سرطان پانکراس، سرطان ریه و گلیوبلاستوما پیوند زده شده بود. نتایج نشان داد که این جمعیت ILC2 می‌توانند این تومورها را از طریق سازوکاری که تا پیش‌ازاین ناشناخته بود از بین ببرد.
دکتر یو توضیح داد: «مدرک قانع‌کننده و مستقیم زمانی ظاهر شد که یک ILC2 و یک سلول تومور را به‌طور مستقیم در کنار هم قرار دادیم و متوجه شدیم که سلول تومور مرده است؛ اما سلول ILC2 زنده مانده است.» او افزود: «این مشاهده ثابت می‌کند که ILC2ها به‌طور مستقیم سلول سرطانی را در غیاب هر سلول دیگری از بین می‌برند.»
دکتر یو خاطرنشان کرد که نیازی نیست ILC2ها از سلول‌های خود بیمار سرطانی تهیه شوند. این امر نشان می‌هد ممکن است در آینده بتوان ILC2ها را از اهداکنندگان سالم گرفت و منجمد کرد تا گزینه‌های درمانی ILC2 در آینده وجود داشته باشد.
دکتر یو با اشاره به این نکته که ILC2 حتی ممکن است علیه ویروس‌هایی مانند کووید-۱۹ نیز عمل کند، گفت: «هدف ما این است که کاربردهای این یافته‌ها را واقعاً فراتر از درمان‌های سرطانی گسترش دهیم.» «علاوه بر این، ما در حال تلاش برای تبدیل کشفمان به منافع بالینی ملموس هستیم.»
منبع: GenEngNews
Journal Reference:
Li, Zhenlong, Rui Ma, Hejun Tang, Jiamin Guo, Zahir Shah, Jianying Zhang, Ningyuan Liu, et al. “Therapeutic Application of Human Type 2 Innate Lymphoid Cells via Induction of Granzyme B-Mediated Tumor Cell Death.” Cell, ۲۰۲۴, S0092867423013478. https://doi.org/10.1016/j.cell.2023.12.015.